جامی
بخش ۲۳
بشر حافی را - رحمة الله علیه - مریدی با وی گفت: چون نان به دست آورم نمی دانم که به کدام نان خورش خورم فرمود که نعمت عافیت را فرا یاد آر و آن را نان خورش خویش انگار.
۲
چو نان خشک نهد پیش خویش ناداری
که روح را دهد از خوان فقر پرورشی
۳
به نان خورش چو شود طبعش آن زمان مایل
چو ذکر عافیتش نیست هیچ نان خورشی
تصاویر و صوت
نظرات