جویای تبریزی
شمارهٔ ۱۰۰۶
۱
صفا دارد ز بس اندام سیمین سمین او
بریزد سیل آب گوهر از کوه سرین او
۲
چرا در عالم یکرنگی از رنجیدنش رنجم
که خط سرنوشت من بود چین جبین او
نظرات