جویای تبریزی
شمارهٔ ۱۰۰۸
۱
آنکه شور صد قیامت بود با خلخال او
همچو نقش پا دلم افتاده از دنبال او
۲
از سر خود هر که در راه طلب برداشت دست
چون دو نقش پا دو عالم ماند در دنبال او
نظرات