جویای تبریزی
شمارهٔ ۱۰۶۴
۱
چند دل را به جهان گذران شاد کنی؟
خانه بر رهگذر سیل چه بنیاد کنی؟
۲
خانهٔ دل که در او غیر هوا را ره نیست
به هوس همچو حبابش ز چه آباد کنی؟
۳
پیچ و تاب الم عشق بود جوهر او
گر دلت را همه چون بیضهٔ فولاد کنی
۴
حلقهٔ دام تفکر شود از قامت او
قاف تا قاف جهان صید پریزاد کنی
۵
حال دل بسکه خراب است ز تعمیر گذشت
به دو پیمانه اش از نو مگر آباد کنی
۶
دل بی عشق گرفتار هوس شد جویا
کاش در بند غمش آری و آزاد کنی
نظرات