جویای تبریزی
شمارهٔ ۳۰۶
۱
عالم آب است جام می زدست ما شکست
چون حباب این کاسه آخر بر سر دریا شکست
۲
با سرشکم شوخی در خون تپیدن هم نماند
ضعف تا بال و پر پرواز رنگم را شکست
۳
کامیاب لذت افتادگی خواهی شدن
گرخوری از نعمت دنیا بخور جویا شکست!
نظرات