جویای تبریزی

شمارهٔ ۳۳۲

زاهد از دنیا پی تحصیل سیم و زر گذشت

رشته شد گردآور گوهر چو از گوهر گذشت

عافیت خواهی مرو بیرون زحد اعتدال

می کشد گر آب حیوان است چون از سرگذشت

بی تکلف می توان تاج سر افلاک گفت

آنکه را چون مهر انور از سر افسر گذشت

قصهٔ طولانی زلف تو دارم بر زبان

تا قیامت کی تواند شد تمام این سرگذشت

غرق عصیان است جویا همچو درد می دلت

یاری از ساقی کوثر جو که آب از سرگذشت

nabavar

۱۴۰۲/۱۲/۱۳ - ۱۷:۵۳:۲۶

غزلی در عزای دل کارگر از عباس نیای نوری کارگرعمری گذشت ، لیک به خون جگر گذشتدنیا به رنج و کار من ِ کارگر گذشتهر جا نشانه ایست به تاریخ از هنر هرگز گمان مبر به بر ِ سیمبر گذشتدست من و نشانه ی والای همتمبر جای جای آن اثر چون گهر گذشتاهرام مصر را چو بنا کرده ام به زجرپشتم خمیده گشت و به درد کمر گذشتدر ساختار مزرعه و جنگل و حصارروزم به همنشینی داس و تبر گذشتمن جان نهادم و دگری بهره اش ببردبنگر چه رنج من به هبا و هدر گذشتدر منتهای فقر و فلاکت گذشت عمرآبم چو زهرگشت و به جان نیشتر گذشتآنرا که کشت کردم و حاصل شد از زمینارباب برد و خورد و زما بی خبر گذشتاز بس نکوهش از در و دیوار آمدهروزم سیاه گشت و شبم بی قمر گذشتبر من مگیر خرده : چرا فعلگی کنی؟نان حلال بود و چنین مختصر گذشتدیگر مگو ” نیا “ ز غم و رنج کارگرخوش آنکه بی طمع زسر سیم و زر گذشت

جویای تبریزی

شمارهٔ ۳۳۲

تصاویر و صوت

نظرات

nabavar