جویای تبریزی
شمارهٔ ۳۷۸
۱
گرداب بحر عشق مرا آشیانه ای است
هر موج پیش همت مردان کرانه ای است
۲
از دخل و خرج آمد و رفت نفس ببین
کاین تنگنای جسم عجب کارخانه ای است
نظرات