جویای تبریزی
شمارهٔ ۳۹۰
۱
با تو در پیری دلم جویای الفت گشته است
تا قدم خم گشت قلاب محبت گشته است
۲
آب و رنگ حسنش از جوش نیاز عاشق است
بر گل آن رو سرشک ما طراوت گشته است
نظرات