جویای تبریزی
شمارهٔ ۴۱۳
۱
بس که از حیرت به جا در اول رفتار ماند
می توان رنگ از رخم چون گرد از دامن فشاند
۲
ساقی امشب کوتهی در دادن پیمانه کرد
ورنه از خود رفتنم آخر به جایی می رساند
۳
بسکه لعل آبدار او لطیف آید به چشم
می توان از پرده های دیده این می را چکاند
۴
با نسیم امروز اعجاز دم روح اللهیست
از مزار ما کف خاکی به دامانش رساند
۵
آنکه شد جویا سبکبار علایق چون مسیح
توسن اقبال را در ساحت گردون جهاند
نظرات