جویای تبریزی
شمارهٔ ۶۰۷
۱
غبارم بر فلک پرواز مانند ملک دارد
هنوز آن کینه جو کین مرا همچون فلک دارد
۲
عجب شوری ست آمیزد چو درد عشق با مستی
کباب لخت دل در بزم می نوشان نمک دارد
نظرات