جویای تبریزی
شمارهٔ ۶۰۸
۱
نخل بلندی است عشق داغ تو بارش بود
عالم دیوانگی جوش بهارش بود
۲
در ره گم گشتگی در سفر بیخودی
بیدل غمدیده را یاد تو یارش بود
نظرات