جویای تبریزی
شمارهٔ ۶۱۸
۱
مار زلفش را نمی دانم چه افسون می کند
مشک را در نافهٔ آهوی چین خون می کند
۲
بسکه با خاک گلستان است استعداد فیض
سرو را یک مصرع برجسته موزون می کند
نظرات