جویای تبریزی
شمارهٔ ۸۰۵
۱
حسن صدا از آن دهن غنچه فام تنگ
چون معنی لطیف بود در کلام تنگ
۲
گل گل نموده عارضش از حلقه های زلف
چون جلوهٔ ستاره به هنگام شام ننگ
۳
پیوسته باشدم به قفا چشم انتظار
سوزن صفت از آن سپرم ره به گام تنگ
۴
چون با دل اهتزاز گشاید اسیر چرخ
یارب کسی مباد گرفتارم دام تنگ
۵
شد رخنه رخنه سینه ام از یاد ابروش
جویا به تیغ تیز شکافد نیام تنگ
نظرات