جویای تبریزی
شمارهٔ ۹۰۹
۱
دهد بوی جگر پرکاله آهم
بود از دودمان ناله آهم
۲
ز جوش غم گره شد در دل تنگ
چو داغ غنچه های لاله آهم
نظرات