جویای تبریزی
شمارهٔ ۹۱۱
۱
بسکه تلخی چشانده هجرانم
مزه گردانده شیرهٔ جانم
۲
ریخت دردت چو غنچهٔ لاله
یک بغل داغ در گریبانم
نظرات