جویای تبریزی
شمارهٔ ۹۱۲
۱
فزونتر گردد از زهد ریایی نخوت مردم
کدوی باده بر خود بند تا خود را نسازی گم
۲
گره از رشتهٔ تقدیر نگشاید اگر جویا
سراسر پنجهٔ سعی تو یک ناخن شود چون سم
نظرات