جویای تبریزی
شمارهٔ ۲۵
۱
ای خواجه که بسیار خوری چون تو کم است
بطنت چو دهل ز پای تا سرورم است
۲
در سیری از گرسنگی می نالد
هر آرغ تو نالهٔ درد شکم است
نظرات