جویای تبریزی
شمارهٔ ۲۹
۱
ای حرص ترا رهبر هر در شده است
بی آرامیت بس مکرر شده است
۲
یکدم بنشین که ته نشین گردد درد
این آب زلال پر مکدر شده است
نظرات