جویای تبریزی
شمارهٔ ۵۷
۱
حیف از صنمی که زشت کردار بود
با هر خس و خاریش سروکار بود
۲
از نعمت حسنش مطلب کام مراد
گندم گونی که نان بازار بود
نظرات