جویای تبریزی
شمارهٔ ۶۲
۱
در تعزیهٔ حسین آن شاه شهید
تا روز قیامت خوشی از خلق رمید
۲
هر صبح شود تازه فلک را این داغ
مردم به گمان آنکه خورشید دمید
نظرات