کلیم
غزل شمارهٔ ۳۳
۱
هر کس به قبله‌ای کرد روی نیاز خود را
هندو صنم پرستد، من سرو ناز خود را
۲
نگذاشت آستانش در جبهه‌ام سجودی
بی‌سجده می‌گذارم اکنون نماز خود را
۳
در کنج نامرادی تا کی ز منع دشمن
در زیر سر گذارم دست دراز خود را؟
۴
از نقش پا به رشکم گرچه همی‌گذارد
بر آستان جانان روی نیاز خود را
۵
پروانه‌سان نگردد هردم به گرد شمعی
خواهد کلیم بیدل عاشق گداز خود را
نظرات