کلیم
غزل شمارهٔ ۵۱۱
۱
ای صبا این دل صد چاک به جانان برسان
شانه تحفه به آن زلف پریشان برسان
۲
به چمن گر گذری ناله‌ای از من نشنو
نغمه تازه به مرغان خوش‌الحان برسان
۳
زاد راهم همه چون دیده عاشق آبست
می رسد ابرتری مژده بمستان برسان
۴
تا دل آبله ها وا شود از رنج سفر
خضر راهی شو و خود را بمغیلان برسان
۵
کار اغیار چو از بوسه رساندی بکنار
بهر ما نگهی تا سر مژگان برسان
۶
هدف ناوک او باش گرت شوقی هست
آتش سینه خود را به نیستان برسان
۷
تا کی ای بخت بری خاک ز جیبم به کنار
یک شب هجر مرا نیز بپایان برسان
۸
خون اگر نیست دلا آهن پیکان بگداز
مدد اشک باین دیده گریان برسان
۹
نوبهارست کلیم اینهمه افسرده مباش
تو هم آخر گل اشکی به گریبان برسان
نظرات