کلیم
شمارهٔ ۲۹
۱
بر پیل سپیدت که مبیناد گزند
شد بخت بلند هر که او دیده فکند
۲
چون شاه جهان بر آن برآید گوئی
خورشید شد از سپیده صبح بلند
نظرات