کلیم
شمارهٔ ۳۵
۱
تیغ غضبت خون همه اعدا ریخت
یک بنده تو آب رخ دریا ریخت
۲
جمعیتشان سبحه تزویری بود
بگسست چو دانه بر درت سرها ریخت
نظرات