کلیم
شمارهٔ ۳۹
۱
ای نقش جبین سرکشان فرش درت
آراسته از شکوه پا تا بسرت
۲
ای نور و صفاخانه چشمی چه عجب
گر ابروی کهکشان بود بر زبرت
نظرات