کلیم
شمارهٔ ۴۸
۱
در بادیه گر دو گام بی آب شوی
بیدرد چرا اینهمه بیتاب شوی
۲
از آبله پای تو یکره خاری
سیراب نشد چرا تو سیراب شوی
نظرات