کمالالدین اسماعیل
شمارهٔ ۱۱۰ - و قال ایضاً
۱
بخشید خواجه دوش مرا اسب خاص خویش
و انصاف این بود همه از طبع مکرمش
۲
و ربا ورم نداری آنک برو ببین
اسبیست تنگ بسته و لیکن بر آخورش
نظرات