کمال‌الدین اسماعیل
شمارهٔ ۱۵۳ - وله ایضاً
۱
ای صبا، ای صبا، بحکم کرم
بوی لطفی بمغز ما برسان
۲
ببزرگی مرا پیامی هست
تو رسول منی، بیا برسان
۳
بجناب بهاء ملّت و دین
یا رب او را بکامها برسان
۴
و آنچه او را مرا دو مقصودست
اندارنش بمنتها برسان
۵
چون رسی وقت فرصت خلوت
مبلغی خدمت و دعا برسان
۶
وز منش خاص بیش از اندازه
خدمت و مدحت و ثنا برسان
۷
گو فلان گفت بر توام رسمیست
بکرم رسمک مرا برسان
۸
و آن دعایی که پارت آوردم
اگرش وقت شد عطا برسان
۹
ور در اینش تعلّلی بینی
این سخن هم بدین ادا برسان
۱۰
مدحت رایگان حلالت باد
عوض تحفه یا بها برسان
نظرات