کمالالدین اسماعیل
شمارهٔ ۱۹۲ - و قال ایضاً
۱
بزرگوارا در انتظار بخشش تو
نمانده است مرا بیش از این شکیبایی
۲
سه شعر رسم بود شاعران طالع را
یکی مدیج و دوم قطعۀ تقاضایی
۳
اگر بداند ثنا و اگر نداد هجا
ازین سه گانه دو گفتم، دگر چه فرمایی؟
تصاویر و صوت
نظرات
نستوه