کمال‌الدین اسماعیل
شمارهٔ ۱۲۵
۱
یاد باد آنکه حریفان همه با هم بودیم
دوستانی که همه یک دل و محرم بودیم
۲
نوحریفانی پاکیزه تر از قطرۀ آب
بر نشسته بگل و لاله چو شبنم بودیم
۳
هر یکی عالمی از فضل و هنرمندی و باز
فارغ از نیک و بد گردش عالم بودیم
۴
هر کجا بستگیی بود کلیدش بودیم
هر کجا خستگیی آمد مرهم بودیم
۵
در لطافت همه چون باد صبا سست عنان
در وفا کوه صفت ثابت و محکم بودیم
۶
روز کوشش همه هم پشت جوانان بودیم
شب خلوت همه یک رویه و همدم بودیم
۷
حلقة زلف بتان رشک همی برد زما
که ز دلداری در بند دل هم بودیم
۸
هر کجا پر هنری یا سخن آرایی بود
بدل ایشان نزدیک تر از غم بودیم
۹
آنچنان فارغ و آزاد بدیم از غم دل
که تو گفتی که نه از عالم آدم بودیم
نظرات
حسین آگاهی