کمال‌الدین اسماعیل

شمارهٔ ۹

کی بود؟کی بود؟ که در آیم ز درت

همچو زلف تو در افتم ببرت

تا که از بوسه بتاراج دهم

شکر ننگت و تنگ شکرت

آه کز زلف تو آمیخت دلم

بستۀ موی شدن چون کمرت

همه فتنه شده بر یکدیگر

حلقۀ زلف یک اندر دگرت

این دل سوخته خرمن خرمن

می نیاید بجوی در نظرت

دل ز زلف تو برون آورمی

اگرم دستر سستی بسرت

آب چشم و رخ ز درم هر دم

که گلی سازند از خاک درت

گر ز جان دست برداری تو، دهم

از دلی پاک دلی بی جگرت

nabavar

۱۳۹۷/۰۱/۰۱ - ۱۷:۱۵:۰۲

چند اشتباه نوشتاری:کی بود؟تا که در آیم ز درتشکر تنگت و تنگ شکرتدل ز زلف تو برون آوردمآب چشم و رخ زردم هر دمگر ز جان دست بداری تو، دهماز دلی پاک ولی بی جگرتهیچ منبعی نبود ، همه را حدس زدمبا پوزش

عین. ح

۱۳۹۸/۰۷/۰۱ - ۰۷:۲۳:۰۶

با سلامسپاس از آقای حسین.به نظر می‌رسد مصراع اول به صورت «کی بود، کی؟ که درآیم ز درت» درست باشد.«دل ز زلف تو برون آورمی» به همین صورت درست است.«از دلی پاک، دلی بی‌جگرت» نیز به همین صورت درست است. «جگر» در اینجا به معنی اندوه است.

کمال‌الدین اسماعیل

شمارهٔ ۹

تصاویر و صوت

نظرات

nabavar

عین. ح