کمال‌الدین اسماعیل
شمارهٔ ۳۱۶ - و له ایضاً
۱
زهی حرّی که ثابت کرد جودت
بر ارباب هنر دست ایادی
۲
زمین با قوّت حلمی که اوراست
ز بار حلم تو کرده تفادی
۳
بحمدالله همه معنیت جمعست
کریمیّ و بزرگی و جوادی
۴
ز روی مرتبت صعب المرامی
بگاه مکرمت سهل القیادی
۵
دعا گو را همی دانی که باشد
و لا و خدمت تو اعتقادی
۶
چو تشریفی نمی فرمایی او را
مفرما سعیش اندر نامرادی
۷
به حرمان رهی چندین چه کوشی
که نه با کافران اندر جهادی
۸
چرایی بر خلاف ظنّ خادم
چو هر کس را بجای اعتمادی
۹
درین معنی که افتادست ما را
دو بیت آمد بخاطر در مرادی
۱۰
واخوان حسبتهم دروعا
فکانوها و لکن للاعادی
۱۱
و خلتهم سهاماً صایبات
فکانوها و لکن فی فؤادی
نظرات