کمال‌الدین اسماعیل
شمارهٔ ۳۲۷ - و له ایضا
۱
بزرگی را همی دانم که هرگز
چو او کس نیست در افساد حالی
۲
نفاق و بخل مقرونست در وی
چو قوّتهای و همّی و خیالی
۳
بدان ریش چو جاروب از همه سوی
فراهم می کند خاشاک مالی
۴
امامی را چه گویم؟ کز دیانت
بگرداند به یک نان قبله حالی
۵
بود از لقمة خود محترز لیک
به خوان دیگران برلایبالی
۶
به نان این و آن عمری بسر برد
نباید خواستش از خود حلالی
نظرات