کمالالدین اسماعیل
شمارهٔ ۹۲ - وله ایضا
۱
همچو ابرست دست خواجه فلان
خود کرا دستی آنچنان افتد؟
۲
نه چنان ابر کز ترشّح آن
تشنه را قطره در دهان افتد
۳
لیک ابری گران سایه فکن
که ازو خلق را زیان افتد
۴
نور کز آفتاب می تابد
نگذارد که بر جهان افتد
نظرات