کمالالدین اسماعیل
شمارهٔ ۱۱۷
۱
این خشک گیا که زرد چون روی منست
ریزنده و جای جای جون موی منست
۲
و ایت طاق پل شکسته و آب روان
گویی که مثال چشم و ابروی منست
نظرات