کمالالدین اسماعیل
شمارهٔ ۱۶۱
۱
از بحر کف تو چون برامد تیغت
نشگفت که پر ز گوهر آمد تیغت
۲
از بس که دوید در قفای دشمن
از تیزی خویش در سر آمد تیغت
نظرات