کمالالدین اسماعیل
شمارهٔ ۱۷۰
۱
وقت سحرش چو عزم رفتن بگرفت
دلرا غم جان رفته دامن بگرفت
۲
اشکم بدوید تابگیرد راهش
در وی نرسید و دامن من بگرفت
نظرات