کمالالدین اسماعیل
شمارهٔ ۱۷۱
۱
آن بت که جهان بغمزۀ مست گرفت
زان پس که دلم بزلف چون شست گرفت
۲
بر دست گرفت باز تا جان شکرد
این شیوه نگر که باز بر دست گرفت
نظرات