کمالالدین اسماعیل
شمارهٔ ۱۹۰
۱
شد راحت آن روی دلارای فراخ
تا گشت دهان آن شکر خای فراخ
۲
وین نیز هم از غایت لطفست که خواست
تا بر دل ما تنگ کند جای فراخ
نظرات