کمالالدین اسماعیل
شمارهٔ ۲۶۲
۱
دل خوی فراقفای غم خوردن کرد
در بندگیت هر چه توان کردن کرد
۲
تا داشت رگی در تن و خونی در رگ
خدمت چو صراحی برگ گردن کرد
نظرات