کمالالدین اسماعیل
شمارهٔ ۲۶۶
۱
با من سر زلفش ار پریشانی کرد
دوشم لب او ببوسه مهمانی کرد
۲
لب بر لب من نهاد و در خواب شدم
گفتا تو شکر خواب چنین دانی کرد
نظرات