کمالالدین اسماعیل
شمارهٔ ۲۸۲
۱
پیوسته دلم ز خرّمی پرهیزد
هر جا که غمی بود در او آویزد
۲
هر شام گهی حریف دردی باشد
هر صبحدمی بروی غم برخیزد
نظرات