کمالالدین اسماعیل
شمارهٔ ۳۰۲
۱
عشق تو مرا جان و روان میبخشد
اندوه توام شادی جان میبخشد
۲
بخشنده بود مست، از آن خستهدلم
تا مست تو شد هردو جهان میبخشد
نظرات