کمالالدین اسماعیل
شمارهٔ ۳۴۳
۱
وقتست که باز بلبل آشوب کند
فرّاش چمن ز باد جاروب کند
۲
گل پیرهن دریدۀ خون آلود
از دست رخ تو بر سر چوب کند
نظرات