کمالالدین اسماعیل
شمارهٔ ۳۶۹
۱
تیغ تو گیاهیست که مردم درود
وز زخم زبان برو خطایی نرود
۲
در رنگ بسان برگ حنی آمد
سبزست و بهر جا که رسد لعل شود
نظرات