کمالالدین اسماعیل
شمارهٔ ۴۳۵
۱
تا کرد مرا دیده بروی تو نظر
اندر سر من نماند از عقل اثر
۲
این عقل بود که خانه پر لعل و گهر
چشمم همه شب گشاده می دارد در؟
نظرات