کمالالدین اسماعیل
شمارهٔ ۵۰۷
۱
ای زلف توی که با همه نیرنگش
می بوسه دهی بر آن لب می رنگش
۲
آن غمزۀ او نه بس حریفست، مکن
بازی فراخ با دهان تنگش
نظرات