کمالالدین اسماعیل
شمارهٔ ۵۳۵
۱
چون دید فسرده بر رخم ده تو اشک
کرد از رخ من باستین یکسو اشک
۲
شمعم که مرا بریش خند آن دلبند
سر می برد و می سترد از رواشک
نظرات