کمالالدین اسماعیل
شمارهٔ ۵۳۹
۱
دل رفت بسوی آن دهن خندانک
تا بستاند زو شکری پنهانک
۲
گفتا که شکر نیست ولی گر خواهی
جایی که نهان شوی، خم زلف آنک
نظرات