کمالالدین اسماعیل
شمارهٔ ۵۷۳
۱
ای شب بستان درازی از صبح بوام
مگذار که باز خندد امشب لب بام
۲
در عمر خود امشبم بدام آمد مرغ
گر صبح بخندد بر مد مرغ از دام
نظرات